Penelitian: apakah variabilitas detak jantung yang rendah berhubungan dengan disregulasi emosi?
Lees deze nieuwe onderzoekspublicatie van Cattaneo et al. (2021) die polyvagale theorie en het neuroviscerale integratiemodel bespreekt om beter te begrijpen hoe hartslagvariabiliteit (HRV) zich verhoudt tot emotionele ontregeling,
cognitieve prestaties en psychopathologische aandoeningen.
Para penulis mengidentifikasi beberapa penelitian yang mendukung temuan Dr Porges dan peneliti lainnya tentang hubungan dua arah antara jantung dan pikiran.
De studie onderzoekt de relatie tussen hartslagvariabiliteit (HRV), emotionele dysregulatie, psychopathologische dimensies en prefrontale disfuncties. De studie baseert zich op de Polyvagale Theorie en het Neuroviscerale Integratiemodel
om de complexe interacties tussen het autonome zenuwstelsel, emotionele regulatie, cognitieve functies en psychopathologie te begrijpen.
Poin-poin penting:
1. Variabilitas detak jantung (HRV): HRV is een maat voor de variatie in tijd tussen hartslagen en wordt gezien als een indicator van autonome zenuwstelselactiviteit. Lage HRV wordt geassocieerd met slechtere emotionele
en cognitieve functies en diverse psychopathologische aandoeningen.
2. Teori polivagal dan model integrasi neurovisceral: Deze theorieën bieden een raamwerk voor het begrijpen van de relatie tussen het autonome zenuwstelsel en gedrag. Ze benadrukken het belang van vagale activiteit
(gemeten via HRV) voor emotionele regulatie en sociale communicatie.
3. Regulasi Emosi: Hoge HRV is gekoppeld aan betere emotionele regulatie en coping strategieën, terwijl lage HRV geassocieerd wordt met emotionele disregulatie, zichtbaar in gedragingen gekenmerkt door angst
en rigide aandachtsprocessen.
4. Psikopatologi: HRV yang rendah dianggap sebagai penjelasan yang memungkinkan untuk beberapa gangguan mental, termasuk gangguan kecemasan, gangguan panik, skizofrenia, dan gangguan kepribadian ambang.
5. Fungsi neuropsikologis dan korteks prefrontal: Er bestaat een verband tussen HRV en prefrontale hersenfuncties. Hoge HRV wordt geassocieerd met betere prefrontale prestaties en cognitieve functies, waaronder
aandacht en executieve functies.
6. Implikasi untuk Pengobatan dan Penelitian: De bevindingen suggereren dat HRV kan dienen als een biomarker voor emotionele en cognitieve dysfuncties en psychopathologie. Dit heeft implicaties voor zowel klinische
praktijken als toekomstig onderzoek.
Pertanyaan untuk dipertimbangkan:
1. Bagaimana intervensi yang ditujukan untuk meningkatkan HRV dapat berkontribusi pada regulasi emosi yang lebih baik dan mengurangi gejala psikopatologis?
2. Dengan cara apa penelitian di masa depan dapat mengeksplorasi lebih lanjut hubungan antara HRV dan kondisi psikopatologis tertentu?
3. Bagaimana pengetahuan tentang hubungan antara HRV dan fungsi prefrontal dapat diterapkan dalam rehabilitasi dan terapi neuropsikologis?
