다발성 이론




안전의 과학: 다발성 이론


다발성 이론 is een theorie die de evolutie van het autonome zenuwstelsel van zoogdieren koppelt aan sociaal
gedrag. Dr. Stephen Porges bedacht deze theorie in 1994.

이 이론은 다른 많은 과학자들에 의해 지지되고 있으며 이후 더욱 발전했습니다.



다발성 이론이 설명합니다:

인간과 동물의 신경계는 다양한 상황에서 어떻게 행동하는지에 대한 기초가 됩니다.

신체가 어떻게 작동하는지에 따라 사람이나 동물이 무엇을 하고 어떻게 느끼는지가 결정됩니다.

포유류 자율 신경계의 진화는 다른 포유류와 자동으로 소통할 수 있도록 진화했습니다. 그리고 필요할 때 다양한 자기 방어 시스템을 가동할 수 있도록 진화했습니다.

부교감 신경계는 두 부분으로 구성되어 있습니다.

각 파트는 서로 다른 방식으로 작동합니다.

우리 몸의 신경인 미주 신경은 복측 미주 경로와 등측 미주 경로라는 두 가지 경로를 통해 작용합니다.

미주 신경의 두 부분은 다음과 같습니다:

복측 미주 시스템: 사회적 행동을 돕습니다.

등쪽 미주 신경계: 휴식과 소화, 가만히 서서 자신을 방어(동결)하는 것과 같이 동물이 움직이지 않는 행동을 돕습니다.

등 미주신경이 활성화되어 신경계가 이 상태에 머물러 있으면 현기증, 메스꺼움, 피로, 실신과 같은 증상이 나타날 수 있습니다.

동정 상태:

이 상태 외에도 이전에 투쟁 또는 도피라고 불렸던 교감 상태도 있습니다. 하지만 이 상태에서도 우리는 활동을 하기 위해 움직이게 됩니다.

조합 상태:

Er zijn ook momenten waarbij verschillende staten gecombineerd worden. Bijvoorbeeld bij sport is er de combinatie tussen sympatisch en ventraal. Ook hierbij is de juiste balans belangrijk, teveel sympatische energie kan bijvoorbeeld
leiden tot een agressieve wijze van sporten. Na het verliezen van een wedstrijd zie je vaak de dorsale staat aangaan. Bij meditatie is er ook sprake van ventraal en dorsaal. Lichaam en geest verstillen dan op een aangename en
helende wijze.

자체 규제

Een gezond zenuwstelsel wat op een normale wijze ontwikkeld is, kan zelf goed schakelen tussen de verschillende staten. Bij langdurige periodes van stress of een zenuwstelsel wat onder niet ideale omstandigheden ontwikkeld is. Kan
het zenuwstelsel niet meer uit zichzelf terug naar de juiste staat. 


과학자들에 의해 수용

다발성 이론은 수천 건의 과학적 동료 검토 논문에서 인용되었습니다.

신생아학, 산부인과, 마취학, 의생명공학, 내과, 심리학, 정신의학, 치과, 인체공학, 사회학, 철학 등 다양한 분야에서 활용되고 있습니다. 

ko_KR