Tyrimai: ar mažas širdies ritmo kintamumas susijęs su emociniu disreguliavimu?
Lees deze nieuwe onderzoekspublicatie van Cattaneo et al. (2021) die polyvagale theorie en het neuroviscerale integratiemodel bespreekt om beter te begrijpen hoe hartslagvariabiliteit (HRV) zich verhoudt tot emotionele ontregeling,
cognitieve prestaties en psychopathologische aandoeningen.
Autoriai nurodo keletą tyrimų, kurie patvirtina daktaro Porgeso ir kitų mokslininkų išvadas apie dvikryptį širdies ir proto ryšį.
De studie onderzoekt de relatie tussen hartslagvariabiliteit (HRV), emotionele dysregulatie, psychopathologische dimensies en prefrontale disfuncties. De studie baseert zich op de Polyvagale Theorie en het Neuroviscerale Integratiemodel
om de complexe interacties tussen het autonome zenuwstelsel, emotionele regulatie, cognitieve functies en psychopathologie te begrijpen.
Pagrindiniai punktai:
1. Širdies ritmo kintamumas (ŠRV): HRV is een maat voor de variatie in tijd tussen hartslagen en wordt gezien als een indicator van autonome zenuwstelselactiviteit. Lage HRV wordt geassocieerd met slechtere emotionele
en cognitieve functies en diverse psychopathologische aandoeningen.
2. Polyvagalinė teorija ir neurovisceralinės integracijos modelis: Deze theorieën bieden een raamwerk voor het begrijpen van de relatie tussen het autonome zenuwstelsel en gedrag. Ze benadrukken het belang van vagale activiteit
(gemeten via HRV) voor emotionele regulatie en sociale communicatie.
3. Emocijų reguliavimas: Hoge HRV is gekoppeld aan betere emotionele regulatie en coping strategieën, terwijl lage HRV geassocieerd wordt met emotionele disregulatie, zichtbaar in gedragingen gekenmerkt door angst
en rigide aandachtsprocessen.
4. Psichopatologija: Manoma, kad žemas ŽSV gali būti kelių psichikos sutrikimų, įskaitant nerimo sutrikimus, panikos sutrikimą, šizofreniją ir ribinį asmenybės sutrikimą, priežastis.
5. Neuropsichologinės funkcijos ir prefrontalinė žievė: Er bestaat een verband tussen HRV en prefrontale hersenfuncties. Hoge HRV wordt geassocieerd met betere prefrontale prestaties en cognitieve functies, waaronder
aandacht en executieve functies.
6. Poveikis gydymui ir moksliniams tyrimams: De bevindingen suggereren dat HRV kan dienen als een biomarker voor emotionele en cognitieve dysfuncties en psychopathologie. Dit heeft implicaties voor zowel klinische
praktijken als toekomstig onderzoek.
Svarstytini klausimai:
1. Kaip intervencijos, kuriomis siekiama pagerinti HRV, gali padėti geriau reguliuoti emocijas ir sumažinti psichopatologinius simptomus?
2. Kokiais būdais būsimuose tyrimuose būtų galima toliau tirti ryšį tarp HRV ir konkrečių psichopatologinių būklių?
3. Kaip žinios apie HRV ir prefrontalinių funkcijų ryšį gali būti taikomos neuropsichologinėje reabilitacijoje ir terapijoje?
Atsisiųskite apklausos pdf versiją
