Polivagal teori is een theorie die de evolutie van het autonome zenuwstelsel van zoogdieren koppelt aan sociaal
gedrag. Dr. Stephen Porges bedacht deze theorie in 1994.

Bu teori diğer birçok bilim insanı tarafından desteklenmiş ve daha da geliştirilmiştir.

Polyvagal teorisi açıklıyor:

İnsanların ve hayvanların sinir sistemi, farklı durumlarda nasıl davrandıklarının temelini oluşturur.

Vücudun nasıl çalıştığı, bir insan veya hayvanın ne yaptığını ve nasıl hissettiğini belirler.

Memeli otonom sinir sisteminin evrimi, diğer memelilerle otomatik olarak iletişim kurmak üzere gelişmiştir. Ve gerektiğinde çeşitli öz savunma sistemlerini devreye sokabilmek için

Parasempatik sinir sisteminin iki bölümü vardır.

Her bölüm farklı davranış biçimlerine yardımcı olur.

Vücuttaki bir sinir olan vagus siniri, ventral ve dorsal vagal yollar olmak üzere iki farklı yol üzerinden çalışır.

Vagus sinirinin iki bölümü şunlardır:

Ventral vagal sistem: sosyal davranışa yardımcı olur.

Dorsal vagal sistem: hayvanın dinlenme ve sindirim gibi hareketsiz kaldığı veya hareketsiz durarak kendini savunduğu (donma) davranışlara yardımcı olur.

Dorsal vagal yol aktifse ve sinir sistemi bu durumda takılı kalırsa, baş dönmesi, mide bulantısı, yorgunluk ve bayılma gibi semptomlara yol açabilir.

Sempatik durum:

Bu durumun yanı sıra, daha önce savaş ya da kaç olarak adlandırılan sempatik durum da vardır. Ancak bu durum da faaliyetlerde bulunmak için hareket etmemize neden olur.

Kombinasyon durumları:

Er zijn ook momenten waarbij verschillende staten gecombineerd worden. Bijvoorbeeld bij sport is er de combinatie tussen sympatisch en ventraal. Ook hierbij is de juiste balans belangrijk, teveel sympatische energie kan bijvoorbeeld
leiden tot een agressieve wijze van sporten. Na het verliezen van een wedstrijd zie je vaak de dorsale staat aangaan. Bij meditatie is er ook sprake van ventraal en dorsaal. Lichaam en geest verstillen dan op een aangename en
helende wijze.

Kendi kendini düzenleyen

Een gezond zenuwstelsel wat op een normale wijze ontwikkeld is, kan zelf goed schakelen tussen de verschillende staten. Bij langdurige periodes van stress of een zenuwstelsel wat onder niet ideale omstandigheden ontwikkeld is. Kan
het zenuwstelsel niet meer uit zichzelf terug naar de juiste staat. 


Bilim insanları tarafından benimsendi

Polivagal teoriye binlerce bilimsel hakemli yayında atıfta bulunulmuştur.

Neonatoloji, obstetrik, anesteziyoloji, biyomedikal mühendisliği, iç hastalıkları, psikoloji, psikiyatri, diş hekimliği, ergonomi, sosyoloji ve felsefe gibi çeşitli disiplinlerde.